Daar was ie dan, de kraker tussen Antilopen S6 en Dalto S8. Als anonieme verslaggever heb ik even moeten kauwen op dit verslag.
Na de vorige wedstrijd tegen Het Bosch was al wel duidelijk dat S6 het uit een ander vaatje zou moeten tappen. Hoewel er hard gewerkt was, mocht er ook vanuit gegaan worden dat het spel onvoldoende zou zijn tegen Dalto. De druk lag er op en er werd serieus getraind, fysio’s bezocht en iedereen leek voldoende fit om te starten.
Aangekomen bij Dalto zinderde de energie al door de zaal, want Dalto A1 speelde een stevige pot tegen LDODK A1. Langs de lijn kon je het fanatisme en de stunts die soms uitgehaald werden niet missen. Gelukkig zat er redelijke tijd tussen de twee wedstrijden waardoor er voldoende tijd was om goed warm te lopen, in te schieten en de focus te krijgen. Ons publiek bestond uit de trouwste supporter die we hebben. Grote dank aan de moeder van Quinten die elke week ons weer op komt zoeken.
Coach Sjors had 2 duidelijke opdrachten meegegeven, scherp starten en voldoende rust bewaren om de juiste kansen te kiezen. De verwachting was dat we meer druk zouden krijgen, maar ook mee zouden kunnen liften op een beter spel van de tegenstander.
Het zesde startte de wedstrijd inderdaad scherp. Met name de verdediging zorgde ervoor dat de eerste aanvallen van Dalto in geforceerde passfouten eindigden. Al snel bleek dat Dalto zich hier niet helemaal op voorbereid had en er werden ter plekke nog snel wat extra wissels geregeld. Bij Dalto bleek de spanning groot. Na een doorloopbal, waarbij een dame ongelukkig ten val kwam, ontvlamde er een heer al snel. De rest van Dalto haalde zijn schouders op en ging gewoon door. De ontvlamde heer bleek moeilijk af te koelen en bepaalde hiermee een deel van de wedstrijd. Gelukkig liet ook de scheidsrechter zich niet beïnvloeden en floot een goede wedstrijd.
Qua doelpunten ging het de gehele wedstrijd gelijk op.
Dalto gebruikte de rust om te wisselen en te versterken. In de tweede helft was er een periode waarin beide teams moeizaam tot scoren kwamen, maar helaas voor S6 duurde het bij hen net iets langer. Sjors zette nog tactische wissels in, dit leek te helpen, maar er werden te weinig kansen afgerond. Ondanks dat bleef het verschil maximaal 2 doelpunten en bleef het spannend. Beide ploegen gingen er vol voor tot aan het laatste fluitsignaal. Uiteindelijk moest het zesde toch zijn meerdere erkennen in Dalto.
Al met al wordt er tevreden teruggekeken op de wedstrijd. Komende week speelt Antilopen S6 thuis tegen ESDO en de week daarna opnieuw thuis tegen Dalto. Alles is nog mogelijk, maar daarvoor zal Antilopen S6 wel de komende twee wedstrijden moeten winnen.
Juicht u, met de moeder van Quinten, mee?
