Na weer een weekend vrij, mocht S6 vandaag aantreden tegen HKC (U) 9. In de twee weken voorafgaand noteerde deze schrijver enkele merkwaardigheden die gedeeld mogen worden.
Zo kreeg één speelster een vraag hoeveel zij nog moest trainen om net zo goed als Jorg C. te worden… Ai, de droom van ballerina lag al in de prullenbak en nu moest er erkend worden dat deze droom niet meer haalbaar is. Mogelijk dat hierom ook nog veel andere sporten beoefend worden. Binnen het team blijkt dat bijna alle spelers naast 2 korfbaltrainingen en een wedstrijd ook nog boksen, wielrennen, hiken en krachttraining doen. Al met al een sportief team en aan inzet ligt het zeker niet.
Afgelopen week zijn er bij 2 dames verstandskiezen getrokken. Ja, door een tandarts, de coach doet niet alles. Een wijs lesje van Lieke leerde ons dat het om een “verre-stand-kies” gaat, dus alle grappen over verstand dat bij de tandarts achter is gebleven, kunnen de prullenbak in. Helaas bleek Myrthe zoveel last te hebben dat zij de wedstrijd vanaf de bank moest bekijken. Ook Mike is nog herstellende van zijn blessure. Henno is gelukkig voldoende hersteld van zijn blessure. Super-sub Joris zat weer op de bank. Mini-coach, Liz, vond spelen met andere mini’s belangrijker en is tijdens de wedstrijd niet gezien.
Voor S6 speelde de A2 een stevige pot en het was een leuke wedstrijd met veel energie, heerlijk om bij warm te lopen. De speaker van Quinten zorgde tijdens het inschieten voor een stevige beat en het team schoot er lekker op los. De tegenstander kwam niet al te lang voor aanvang van de wedstrijd binnen. Ze leken nogal onder de indruk van het team. De aanvoerder kwam bij Henno checken of ze wel op de juiste plek waren. Dit was zo. En ja, ze mochten ook over de hele lengte van de zaal warm lopen. Het is inderdaad zo dat S6 maar een helft gebruikt.
Qua uitstraling leken de ploegen vergelijkbaar. De ene speler wat grijs en/of kaal en de ander ietsjes jonger. De vraag wie de jongste was, moest bij de invallers uitgemaakt worden. Beide teams hadden junioren op de bank zitten. De oudste… deze schrijver durfde zich er niet met zekerheid aan te wagen, maar heeft zelfstandig en democratisch besloten dat de scheidsrechter de winnaar is. Groot applaus voor MvdB die bereid was om te zorgen dat de wedstrijd door kon gaan. Je weet het, he?! Zonder scheids geen wedstrijd!
De coach had gewaarschuwd om vooral alert de wedstrijd in te gaan en snel verschil te maken. Het eerste vak had er duidelijk zin in en scoorde in de eerste twee aanvallen 2 keer. Dit was een lekkere start en beloofde wat. Het andere vak heeft geen typische schutter en is afhankelijk van het collectief. Elke week worden er in beide vakken voldoende kansen gecreëerd. Na ruim 18 minuten stond het echter pas 3-3. Door het geforceerd op zoek gaan naar weer een kans, ontstond er chaos. Dit is een bekend verhaal. Gelukkig herpakte de ploeg zich en ging met 9-7 voorsprong de rust in.
Aan coach Sjors de ingewikkelde taak om wederom te zorgen dat de ploeg de rust bleef pakken. De tweede helft startte niet veel beter. Het leek wel of de vraag “wie kan de korf blijven raken en toch missen?” beantwoord moest worden. Ik telde aanvallen dat er 6-7 kansen gecreëerd werden en niet gescoord. Ik snap de frustratie wel, want die voelde ik zelfs. Ik mompelde: “druk een punt” en “die bal moet door het mandje” en ja, dat zegt iets over mijn leeftijd. Gelukkig werd mijn geduld, die van de spelers en coach beloond en langzaam maar zeker liep de S6 uit naar een dikke 18-11 overwinning.
Dit werd natuurlijk in de kantine gevierd tijdens de derde helft. Quinten blijkt de kunst van frituren te verstaan en bakte uitstekende frietjes voor het hele team. Thijme verzorgde het tapbier. Al zittend aan de bar, overzag ik hoe het “Antilopen is meer” vorm kreeg. Van jong tot oud, van selectie tot aan recreant. Iedereen doet mee. Ik heb me laten vertellen dat alle dames van S5, S6 en de selectie onder de douche stonden te zingen. Ook bij de heren zou het een chaotisch tafereel zijn geweest. Korfbal en douchen blijft een mythe en sommige dingen horen niet in een verslag thuis.
Ergens sprak ik de coach nog even en die gaf wijselijk aan: “Ja, je wint als je meer scoort. Het is eigenlijk heel simpel. Zo lang het scoor percentage (te) laag is, betekent dat lange aanvallen met meer kansen. Dat is conditioneel zwaar, dus dat wordt conditie training.”
De stand na afgelopen zaterdag geeft weer dat S6 met één wedstrijd minder gespeeld op de 5e plek (van de 7) staat. Winnen ze die ene wedstrijd, staan ze 2e in de poule. Alle mogelijkheden dus om mee te dingen in de hogere regionen van de poule.
Na de kerstperiode staat de andere ploeg uit Utrecht, Synergo 9, op het schema. Op 11 januari speelt S6 uit in Utrecht. Om de stijgende lijn van meereizend publiek vol te houden, worden er 8 mensen verwacht. Stemt u thuis even af? Op 18 januari 2025 om 19:50u zien we u sowieso weer in de Buininghal voor de eerste retourwedstrijd tegen DOC.
